порта (имн.) - се (зам.)

Кога на портата се зададоа нунката, Митра и Гуца, — на Доста срцето ѝ затропа силно: — „Како ли ќе си го викам анѓелчето мое?“ — се праша сама и се прави небарем не ја возбудува тоа прашање.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На надворешната порта се слушна ѕвонот од ударот на металното раче врз прикованиот метален круг. Ѕвонот се повтори три-четири пати.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Им даде ишарет на двајцата Турци што седеа дотогаш молчејќи, и кои рекоа на одење само „аирли олсун”, и прв се витоса низ порта како ветер, та портата се заниша и закрцка.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Нашите порти се затворија, чекајќи да бидат отворени за некој друг.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сите се свртени кон југоисток, а пред секоја порта се наоѓаат купишта стражари.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но растот нејзин беше побрз од мојот и поголем куќата што ми ја подјадува со своите долги длабоки корења што се шират во сонот што ми роваат та пукаа во ноќите без сон и ѕидови и порти се пореваа темелите и покривот ни татни од нејзините корни од нејзините гранки.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)