Врела пот го обли наеднаш, а срцето му бувташе до пукнување.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тој не бега негде во сигурна страна, тој бегалец не е што потта го роси.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Го замислувам како лежи горе во гробот, како некој жив во пот го замислувам, легнат со нешто гломазно и тешко на градите. Балвани, надуени и тешки.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Стрелката на бројчаникот скокна на педесет и пет. Пот го облеа целото тело на Винстон.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Му се чинеше дека го разбираат уште помалку од тогаш и студена пот го облеваше кога се присетуваше на ироничното смеење на оние што тогаш требаше да донесат судбоносни одлуки.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)