А тогаш кога конечно ќе се победи хомофобијата, кога ќе биде нешто од минатото, кога ќе надмогне геј-ослободувањето, кога геј-луѓето ќе се здобијат со еднакви права, општествена признаеност и прифатеност, кога сите сосема ќе се интегрираме во стрејт-општеството, кога разликата меѓу хомосексуалноста и хетеросексуалноста воопшто нема да има поголема општествена важност од важноста што сега го имаат леворакоста и десноракоста – кога ќе стане сето тоа, дали тоа ќе биде крајот на геј-културата, односно на геј-поткултурата, каква што ја знаеме?
Токму тоа, навистина, го тврдеа Даниел Харис и Андру Саливан.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, можеби предвидувањата не им биле погрешни, туку само преуранети.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дали е вкоренета во општественото непријателство и отфрлање?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Она што било фалична анализа на нашата сегашност можеби ќе излезе точно предвидување на нашата иднина.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Им ги спорев тврдењата дека машката геј-култура, односно поткултура, е нешто од минатото, дека е надмината и застарена.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)