природа (имн.) - не (чест.)

Ко животно од некое крајче на дупката своја. ,Само природата не знае за лага, велеше дедо, нејзината вистина е постојана".
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Имав чувство на стрептеж, во таа летна ноќ, дека одам во пресрет на некое случување за чија природа не бев свесна.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Скромен сум и повлечен, по природа не сум плашлив.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ништо во природата не мирува.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
По природа не сум баш многу скромна.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)