прислужник (имн.) - го (зам.)

Прислужникот го боцка со врвот од опинокот и му с`ска: „Мавни се!“ ја отвора и другата врата и застанува пред нас како да нѐ брои.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Затворскиот прислужник го носеше фенерот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Кога прислужникот го донесе вториот бинлак, на Французинот му заиде песна на устата: почна да мрмори. Ја прифати и Англичанецот и Италијанецот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)