пустош (имн.) - и (сврз.)

Убава фасада зад чии светли мрамори лежи кошмар, пустош и празно.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Убава фасада зад чии светли мрамори лежи кошмар, пустош и празно.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во свеста се отвори пустош и во нејасна далечина се топеше озлоочената сала.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Однекаде во него се зацврсти оваа мисла: секое човечко дело и секој збор можат да донесат зло.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Затоа колоната несигурно одеше и со крваво око го мереше камењарот, сивата свирка на нероденоста, пустошта и голотијата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Виорите на минатото оставаа во него пустош и разголеност.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Замрзна седефот, зашто во мислите го врзуваше со некаква студена пустош и осаменост.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)