Аполинер во тоа време не беше славен, и реченицата ја претскажува славата што    тој денес ја ужива, бидејќи неговите песни се сочувани за подоцнежните генерации.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И станувам свесна дека реченицата ја изговорив природно, не мислејќи, дека мојот теле-мозок почна на сите работи на овој свет да им ја дава истата тежина или леснотија, секому право на истите секунди, секому својот sound-bite, во еден кадар некој ждере хамбургер, во друг некој умира...
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)