ркање (имн.) - на (предл.)

Покажа со главата кон колибата, од каде што се слушаше ’ркањето на заспаните луѓе.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Прикаските попрестанаа и во купето сѐ се смири, освен силното `ркање на оние од Сурдилица, што тој ден во возот премногу јадеа и пиеја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)