Во море од брканици, по итаницата за спас, ко заплашени дечиња од рушевините на 12 катницата на силен земјотрес...со играчки во рака...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Го проголтав последниот залак ќе ги откорнам оградите, на дијалектичко кодирање светот меѓу постоечкото и подвижното Во рушевините на новоградбата, чекорот остана зад мене Лутам по брегот од поларна капа Сахара со синџир песочен оков закотви околу мене Судниот ден небото ми го испрати, Се засолнав под стреите на реторички фигури
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)