ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Креативноста и лудилото се поврзани со ненормалниот континуитет на свеста и со ускратување од сон.

Сонот овозможува правилни прекиди на сетилно перцептивниот систем кој е нужен за несвесната обработка на податоци - за нашето фантастично помнење; системите за средување, каталогизирање и учитување.

Која ли страна тие ја одбраа – на законот, а против Правдата; или на Правдата, а против законот?

Ним, како од раце да им се лизна Правичноста, според која договорот направен помеѓу човек кој ручал добро и човек кој го продава својот труд за гола егзистенција, помеѓу силниот и слабиот, помеѓу богатиот и сиромавиот, помеѓу господарот и робот – не е воопшто ‘договор’.

Најголемиот дел од нив, со чесни исклучоци, се само безгласни приврзоци на системот кој, преку структурно насилство, продуцира сиромаштија и нееднаквост.

Во МОМА, 3 табли беа поставени на штафелаи, додека останатите беа расфрлени околу платформата.

Имаше тука и доста „субверзивни активности” во однос на институцијата на поштата како симбол за еден канонизиран, регресивен систем кој наметнува правила на однесување.

Споменатите инсталации (со логиката на виртуелните машини поврзани дела) без големи тешкотии го менувааат општествениот систем на уметноста како комплексни, нелинеарни, автореференцијални и автопоетични.

Таквиот збогатен систем не е едноставен, не е подложен на едно начело (исто така нема „водич”), не е сличен на војничкиот систем за да ги игнорира промените и да бега од новотариите кои лесно би го минирале; напротив, тоа е систем кој што безризично произведува ново и демонстративно ги апсорбира сите новини.

Врз една темна табла близу до работ на платформата можеше да се забележи, во препознатлив Бојсов ракопис, една сентенца која ја сумира пораката која тој се обидуваше неуморно да ја изрази во неговата подоцнежна работа: „Единствено уметноста е способна да ги оневозможи репресивните ефекти на еден сенилен социјален систем кој продолжува да се тетерави по линијата на смртта”.

Во Југославија партизанските единици добивале материјали спрема приоритетниот систем кој бил изработен од Фицрој Маклин и Јосип Броз Тито.37 Според истражувањата на Маклин неговата мисија имала чисто воен карактер т.е. опсервација за тоа кој се бори против Германците.

Еволуцијата на науките и технологијата иницира нови медиски системи кои можат да го асимилираат во себе уметничкиот експеримент и исказ, но тоа не значи дека тој уметнички исказ нема да има идеен контекст.

Клинците незнаејќи ништо за дрогата а чувствувајќи се важни поради иницираноста во тајната на дрогата од една страна и поради опонирањето на системот кој скоро редовно го доживуваат како фрустрација, стануваат лесни жртви на предозираност или зависност.

Посткомунистичките жени исто така се соочуваат со прашањето дали конзервативните трендови во однос на жените во посткомунизмот се израз на еден патријархален културен систем кој му претходеше на комунизмот но беше држен под контрола од страна на марксистичкиот систем, или дали тие се резултат на самиот марксистички систем.

Како да доаѓа времето во кое ќе се направи експлицитна дистинкција помеѓу она што е потребно како театарска естетика (вонинституционално миље) и партискиот упад во системот кој би требало да лиферува просечност.

Градејќи сопствен критички суд за театарот и театарската уметност, тој верува дека дошло времето во кое ќе може да се направи „експлицитна дистинкција помеѓу она што е потребно како театарска естетика (во институционално милје) и партискиот упад во системот кој би требало да лиферува просечност“.

Секој народ има сопствен културен систем кој се пренесува како традиција и се чува.

„Системите кои го привлекуваат вниманието не се во термодинамичка рамнотежа - тие имаат метаболизам, апсорбираат енергија од некој надворешен извор и го отфрлаат она што не им е потребно.“

Веќе го дискутиравме преминот од чисто формален систем за симболна манипулација до систем кој е во интеракција со надворешниот свет.

Во 1931. год. Гедел ги осуети очекувањата на многу еминентни научници, од Хилберт до Расел, со тоа што докажува дека секој систем кој е адекватен и конзистентен мора да е и некомплетен, што значи дека секогаш ќе има вистинити тврдења што можат да се изразат (напишат) но не можат да се докажат - ниту тврдењата ниту нивната негација.

Благодарејќи им на својот број и на комуникацијата, неговите дела прават еден симетричен објект, еден тип на систем кој во себе е потполн или непрекинато таков настанува.” Paul Valery (Увод во методата на Leonardo da Vinci) Овој збиен опис, exergue, веднаш ќе го земеме во неговото вистинско значење, како ex ergon (hors dќouvre), како токму онаа легенда што би требало да се впише околу профилот на Marcel Duchamp на медал, онаков како што тој самиот го нацрта, или, поточно, го исече (1), за од него да направи подарок за своите пријатели, своевиден ex voto, или пак онаков каков што сакаше да биде прикажан, не без одредено нарцистичко самозадоволство, на сопствената фотографија снимена од Alfred Stieglitz (2), или на гравурата на еден Joseph Stella.

Затоа да го напуштиме хомункуларниот говор за следењето на правилата и да зборуваме едноставно за еден систем кој каузално чекори низ правите состојби, под правите услови, каузално регулиран од страна на правите правила.

Како што Rychlack забележува, „пумпата” ја стекнува својата интуитивна сила насочувајќи ја нашата интуиција да се идентифицира со процесорот во хардверот на машината наместо со системот кој се состои од програмот кој се извршува на овој хардвер.

Потоа тој долго читаше за кабалистите според кои совршениот јазик се криел во азбуката на Тората, како симболичен систем кој требало да се декриптира.

За Татко тоа беше цел еден систем кој функционирал низ заедничките турцизми, но кој бил присутен во повеќе сфери на животот, како посебен однос кон филозофијата, кон обичаите, стилот на животот.

Експерименталниот фонт Chainletter настанал како резултат од расправата помеѓу Frere-Jones и еден негов колега од RISD за невозможноста да постои систем кој ќе ја оцени читливоста на фонтот.

Во стварност, човек би можело да помисли дека резултатот на Гедел само фрла светлина врз еден недостаток во делата на Расел и Вајтхед и да се обиде, инспириран од тој резултат, да создаде систем кој ќе ги надмине и Principia Mathemat- ica и Теоремата на Гедел.

Сликата се претвори во знаковен систем кој го отелотворува античкото чувствување и доживување (мисла на Ross Bleckner) кои се привлечни и вредни за присвојување токму затоа што станале премногу ирелевантни.