слама (имн.) - го (зам.)

Врзаните, откако ги затворија, се спикаа некои под јасли во сламата, други во самите јасли и цела ноќ се тресеа од студ, но некако со сламата го ублажија студот и ја дочекаа зората. – Кураж, деца, кураж.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)