Секоја од овие три личности се здобива со одликите на другите две, така што конечната личност е и сликар и поет, и машко и женско; со еден збор, хермафродитски Rebis. превод: Г.Н.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Веројатно нема сомневање дека Пикасо - и како сликар и како „иноватор“ - е поголем мајстор.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Уште еднаш, монистичкиот образец на алхемиската мисла го обликува естетскиот образец на Duchamp-овиот симболизам: Девојчето едновремено е и Аполинер и Сузан и Марсел.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)