Сонцето одамна зајде зад ридот. Се растури орото и сите си отидоа подома.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сонцето одамна се слизнало зад запчестиот планински срт, приквечерината незабележено се довлечкала до селото, ниските куќи исплашено се стиснале до неплодната земја.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)