сонце (имн.) - сигурно (прил.)

Во далечината се гласеше и петелскиот пев. Сонцето сигурно изгреваше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
По сонцето сигурно најсветла работа на светот се мајкините очи, нејзината безмерна љубов.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)