Во состојба сум точно да разграничам, дека од работите што ги правев и што ги правам, бунарот или водоводот, на пример, се за другите, или главно за другите, моите барања тука се во заден план, во секој случај, потпотиснати, додека пишувањето на повеста е само моја работа, и само за мене.
               
             
           
            
            
              „Бунар“
               од Димитар Башевски 
              (2001)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ах, Аљоша,  ако ти не беше таков и толку нагнетен само со самиот себе, до одвратност, до темнина,  ти, веројатно ќе видеше што направи од мене во овие последни години и во каква  состојба сум јас сега.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 17-18“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Есејот беше напишан за една ноќ, со многу вино, што може да се забележи, според наместа неповрзаните асоцијации; јас и денес ги гледам тие места, но не ги коригирав, за да можете да сфатите во каква емотивна состојба сум бил тогаш.
               
             
           
            
            
              „Папокот на светот“
               од Венко Андоновски 
              (2000)