Затоа си рече да биде задоволен со својата нова состојба и дури да се зарече да не ја менува додека средината го поднесува.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Седна спроти мене, а тука имаше една грмушка, капина.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Две идентични возвишенија со падина во средината го чекаа вистинскиот да залегне и мирно да затвори очи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Одозгора спрема мене доаѓаа тројца, во средината го препознав командантот на ОЗНА. Сите беа исправени.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)