Годинава градот треба да добие над 2.000 нови станови и еден голем, дванаесеткатен хотел со 250 легла.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Мораше да го напушти станот и да се чисти поскоро од овој крај.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Кон крајот на декември минатата година се вселив во својот привремен мидлтаунски стан и веднаш нарачав cable.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Едно утро тргнувајќи на работа, ја отворив влезната врата на мојот стан и пред вратата имаше што да видам: на чергичето пред вратата лежеа моите стари чевли, сосема искинати, тажни и жаловни.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Точно ли е дека Христина, како што ми раскажаа, вашето девојче, било само во станот, во моментот на земјотресот и истрчувајќи на скалите, ризикувајќи да го загуби животот се втурнала назад во станот и бестрашно го спасила и своето двегодишно сестриче.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Зедов една од другите слики во станот и закачив на тоа место.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Немаше ниту една година откако се вселивме во овој убав, нов стан и сѐ светеше во него од грижливите работливи раце на мама.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Беа во дневната соба на нејзиниот стан и ментално се приготвуваа да излезат да заакаат некаде по Манастираки.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Од тие со и без стан и автомобил, подобри се бездомниците зашто ќе си го прибереш дома и ќе ти биде бескрајно благодарен, а, нормално, позгоден е и ако вози велосипед, зашто се движи пеш или вози, па барем долниот трап му е навежбан.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Пиеше сега во својот стан и смуртено го славеше роденденот на својот гостин.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Основците копнеат да станат гимназијалци, гимназијалците студенти, студентите копнеат да најдат работа, вработените да се оженат, оженетите копнеат по стан и да им пораснат децата за мирно да се пензионираат, пензионерите копнеат за здравје, а сите копнеат да умрат, и мртви копнеат да се родат за пак да се условно живи, во нов расчекор со себе.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Кога Кате и Боге ги доглодаа ѓевреците, и нивното пајтонче дооде исцицувајќи ја последната капка бензин и довлечкувајќи го продупениот олук на ауспухот, Богевци со торбите се втурнаа во станот и веднаш викнаа по децата: - Јано, мајке, кај си?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Влезе во станот и не ја виде жена си ниту ѝ го чу гласот, но таа беше таму, па тргна кон столицата сакајќи да остане незабележан, но таа го гледаше додека ја допираше столицата и додека немо седнуваше. Седеше долго така. 85
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)