стол (имн.) - и (сврз.)

Сега тој ја оставил Библијата на неговиот стол и го пречекува со сурови зборови: - Евангелието треба да го читаш ти, евангелието!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Се качувавме на столовите и ги враќавме во гнездата, додека околу нас кружеа мајките ластовици и нѐ гледаа, час со недоверба, час благодарно.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
А научив и по тоа што на тој ден дома беше вистинска збркотница: уште во рани зори стануваше мајка ми, нѐ будеше сестра ми, мене, дедо ми и почнуваше она што севезден го проколнував: ги тресевме постелите, ја менуваме сламата од сламарниците, се пентаревме на столови и со метла мавтавме по ќошињата кинејќи ја пајажината, роневме пченка и толчевме исушени пиперки, ги вадевме добичињата да се топлат на сонце во дворот, трчавме по кокошките за да ја фатиме онаа што носеше јајца во туѓа плевна и на која дедо ми уште одвечер ќе ѝ донесеше пресуда зборувајќи дека такви лиоти не би требало да се држат дома.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Имаше камен - и право на каменот... и ете - се стори... “ зборуваше Влатко место мене.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Докторката Горица сѐ уште молчеше. Ме седна на стол и го гледаше удреното место.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Школскиот прислужник седеше зад нас на расклатен стол и строго нѐ гледаше.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
За мали пари доби членска карта, бројче на столот и можност да буричка по картончињата на картотеката.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Во летните месеци, кога имаше помалку читатели, во магазинот беше попријатно одошто во горните простории и Грдан имаше време да прелистува книги во преградениот агол со стол и маса, што магазинерите си го викаа гулабарник за да не биде кокошарник.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Јадат, пијат, песни пејат турски, арнаутски, наша вера хуљат, псуват, кршјат стол и чаши.
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Мрзоволно седна на стол и се мислеше што да прозбори.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И сепак во салата закрцкаа столовите и гласовите ја наполнија и грубо ја раздраа тишината.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Го фрла палтото на столот и паѓа како пресечен на креветот. И изнеможено се преклопуваат клепките.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Џо седи на крај од својот стол и пие низ сламка кока-кола. Добро момче е Џо.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Братче, нарачај и за мене. Под другиот закрцка расклатениот стол и го пресече баритонот. - Зошто, ти нем ли си?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Дуко станува од столот и, пувкајќи со цигарата излегува од собата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
ФЕЗЛИЕВ: (Гледа извесно време во насока каде што излезе Иван. Потоа, посега под столот и вади шише со ракија.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Што и да погледнам - сѐ е поврзано со некаква замислена - и во реалноста спроведена - бесконечност: столот со подот - подот со вратата - вратата со тротоарот - тротоарот со улицата - а улицата со центарот на градот - центарот на градот со излезот од градот - излезот на градот со автопат, автопатот со друг град, село, држава.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
А таму истиот стол и истата врата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Братучед ми Мурад се сметаше за природен наследник на тој човек, макар што на Мурада му беше татко Зораб, кој беше практичен и ништо повеќе.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мажот Косров седел на столот и загрмел.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Една јагула лежи таму во една друга кафеана.“ „Да те чекам ли, брат?“ Клепките на Мирона беа завлечени в месо, очите гледаа срамно соголени. „Немам пари.“ Мирон се заниша на крцкавиот стол и ја завлече раката в џеб.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Гледа Зоки: Лидија убаво си јаде, а тој мора да се наведнува од масата кон столот и не може ни залаче да земе.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Тогаш добро, - вели баба му и замолчува, а кога Зоки посакува да јаде, чинијата со јадењето таа му ја става на столот и си оди.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Ајде, земи стол и седнувај да видиме што добро те носи?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ако се преместите на мојов стол и правдата ќе се премести.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Седнав на еден стол и гледам што се работи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Атина ќе му го намести столот и уште долго време ќе стои зад него, замазнувајќи му ја косата што си ја разбушавил при вадењето на капата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)