Туку го гледате со часови како вечна стража го заобиколува домот, нигде место не го бере.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Чуката Маргара е највисока од сите врвови од Селечката планина и како стража го гледа како на тепција цело Мариово и Битолско — Прилепското поле; се поздравува секое утро со Ниџе, Кравица, дури и со Кожув и Беласица од исток, за да се заврти и ги поздрави другите другари Пелистер, Крушовските планини, та по некојпат му намигнува дури на двата Турчина и Поповата Шапка, а преку нив му се насмевнува и на далечниот Љуботен.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)