тага (имн.) - бев (гл.)

Се чинеше загубена помеѓу светот од поворката што се наоѓаше пред растурање.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А неговата тага беше спротивна со неговата снага и со неговиот мошне груб карактер.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Мислам дека тагата беше добро сместена на нејзиното лице.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Детето инстинктивно, како да чувствуваше каква тага беше ја обзела неговата мајка, седеше кротко во нејзиниот скут. Тивко.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)