тепсија (имн.) - и (сврз.)

Помина ручекот велигденски, се најадоа мажите, се напија, дојдоа пак жените да ги земаат тепсиите и се надуја гајдите на сретсело.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Селото се прогледа како тепсија и Османлиите можеа да видат како од секоја куќа излегува густ дим од оџаците, а на сред село голем собор од луѓе.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Утрото порано Митра веќе беше го обесила месарникот со вода на верушките за да ги измие ваганките, лажиците, тепциите и грнето во кое се вареше петелот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Влегоа во фурната. Во големи тепсии и плехови се печеше пченкарен леб.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)