честичка (имн.) - во (предл.)

Знаеш, како пловење на риба; таа со секое движење создава десетици водени форми низ тие бескрајно ситни бранувања, но таа тоа не го гледа, ко и ние целиов хаос од честички во кој сме.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сеедно е. Непроѕирното око од сред каменот безосетно го набљудува – мравка, неважна честичка во безличноста на Времето.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но истовремено го остава недопрено почетното прашање зошто централната честичка во основата не го чувствува и најголемиот притисок во купот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)