читател (имн.) - на (предл.)

Другите пак, со патината на мастилото врз нив останаа необјавени до овој миг, кога дополнети и допишани со новите стихови му се нудат на читателот на поезијата.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Верните читатели на медицинскиот гласник почнаа по горите, ливадите, ридовите да ги откриваат дотогаш непознатите лековити билки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Речникот на идеите на излитените османизми, кој требаше да го придружува нивниот заеднички одбранбен текст требаше да ги повика читателите на разбирање и толерантност, на човековата природа, на нејзината бавна променливост во долгите временски интервали.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На пример, за разлика од повеќето читатели на раните романи (главно жени и од средната класа), нам ни недостасува време за подолго читање.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
• Господине Станковски, чувствувам дека претерав со мрачниот тон, па повелете, немотивирано шприцнете им малку недепресивна енергија на полетните читатели на Маргина што со депресија се хранат ко волкот со Црвенкапа и трите прасиња.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ова со авторите го земав како пример затоа што во последно време сѐ повеќе сме соочени со податоци кои зборуваат дека има многу писатели на драмски дела и многу малку читатели на истите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
- Што значи тоа? - На крајот од седумдесетите години, читателите на ревијата за музика „Џубокс“ можеа да го дадат својот глас за гитаристот за кој сметаа дека е најдобар во СФРЈ.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Меѓутоа, расказите кои за свој предмет го имаат тој друг Град неповратно загубен, ја надополнуваат онаа „карика што недостасува”, па некои од читателите на овие страници веројатно ќе отидат да ги бараат местата каде некогаш се наоѓале Дрвениот мост на Вардар, Офицерскиот дом или скопската плажа...
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Читателите на Исмаил Кадаре, на Борислав Пекиќ или на Бранимир Шчепановиќ ќе го пронајдат овде истото кровно прозорче отворено кон митовите, кон истото значење на фабулата што е омилена во балканските литератури...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)