човек (имн.) - сум (гл.)

Јас човек сум убивал, око да не ми трепне!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сиромав човек сум белки ќе земам некоја паричка да ја позакрпам сиромаштијата...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Друг еден стражар почна да тупа по вреќите, да види што има внатре.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Смирен човек сум.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Не сум совршена, едноставно човек сум!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Овој живот и така ќе заврши порано или подоцна и доволно напатен е, а и што и да барам нема да најдам ако не треба да биде мое.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Виртуелните машини ги споменува во следниот контекст: ‘човек сум или машина?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Попуслив човек сум јас. Сепак отидов на гробиштата колку да не ги оставам луѓето на цедило. Оние што не се ни криви ни должни.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Не заработувам кој знае што, ама свој човек сум...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Заборавив со какви луѓе сум се смешала.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)