Зборот беше-мирен човек таму да не гибнат.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
По три дена престој и посета во татковината и во татковата земја, како што рече човекот таму на граничниот премин, се вративме во Македонија, пак преку Ники (Негочани).
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Сакам да кажам дека робијата е отмена работа, бидејќи човекот таму страда, зарем не, додека свеченоста во Неи е простачка работа, бидејќи човекот таму се весели. Таков е човечкиот живот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Добро, велам. Познавав човек таму за кај што велеше тој, отаде Сината Планина, преку граница, и му јавив.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Наместо човек таму имаше само една икона што изгледаше како да е направена од злато.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)