Сега ќе ми биде добро кутрето, глупчото, доста со мислење, готово и за навек.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Полошо беше од тоа, желба за запознавање пречитувајќи; за пронаоѓање шифри во секој збор фрлен на хартијата по толку вечери.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Препознатливоста и лесната идентификација на поетовиот пев е дополнително сведоштво дека Анте Поповски прецизно ја кодирал својата поетска шифра во сопствениот јазик, па сега и кога пее со одглас на веќе испеаното, но и кога пее со залог во новото и (можеби) претстојното, читателот мигновено го спознава неговиот отворен, оригинален, јасен и засекогаш втемелен поетски идентитет.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)