јарем (имн.) - и (сврз.)

По некој јазол од цврсто испреплетените јажиња, меѓу јаремот и цврсто стиснатите раце на Петар.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Но, за да се скроти неговата страотна дивост морало да постои поголема сила и од него што ќе го натера во јарем и ќе се движи по новата бразда.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Уште од дете правел крлуци, кавалчиња и вургити, а подоцна бил мајстор не само за јарем и рало туку и за секаква покуќнина: лажици, софри, ноќви, соларници, лајчарници и секакви други работи.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Сега ќе ти ставиме јарем и нема повеќе мрдање.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- Ослободете го добитокот од јарем и потерајте го кон долон.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се плашеле, се тресел и Лозан Перуника со нив. Потоа заборавил што е тоа страв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако сакал некој да знае, тој можел да му ја напика в џвало вистината: чудовиштето лежело во самиот параспур на македонското село, во неговата слабост да се измачува со секакви стравотии, со морници да ги задушува морниците на грубиот живот; да, животот е чудовиште што ја подгонува кон бездна двоколката на судбината во која се запрегнати луѓето, сите во јарем и со железен жегол в грла, слепи за крајот на патот, запенети и со сокрвца на напукнатата кожа, со набрекнати јагарци од обете страни на гркланите, под мишки и лево и десно под папоците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Како никогаш пред тоа говорел брзо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Приоѓа невидлив за другите и ме ослободува со допир од јаремот и од синџирите.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)