јатаган (имн.) - стои (гл.)

Се исплакаа на брегот на морето и се пренесоа со мислите во далечното свое Мариово. – Што ли прават сега тие? – праша Сирма и ја виде свекрва си Велика како го стисна в раце малото Ангелче, a двајца сејмени со исукани јатагани стојат пред неа и и го бараат детето.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)