Ката ден веќе почнал да оди на лов и да ваќа риби момчето, арно ама како тие риби уште еднаш не беше ватил, при сѐ што сеедно одел на тоа место да ваќа; сѐ што ваќал риби биле не за да речи чоек машала, чунки биле грди и не сој, та дека биле таквие, цареа ќерка уште еднаш ни барем в очи му се опулала на момчето.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
На тој збор цареа ќерка беше поткренала ф'стано и му ја видел ногата уште погоре и ѝ ја дал другата риба.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Цареа ќерка беше го видела, и го сетила кое јет, чунким од некој ден понапред беше го видела кога му помагало на бавчеванџијата.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Мајсторе, не го познав кој беше; едно момче беше со еден коњ, тоа играше и пак си отиде.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Сите погодуале по тавмин нишаните од цареа ќерка, арно ама никој не беше погодил, чунки никој не знаел што нишани имат.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)