Додека го слушате текстот имате впечаток дека случајно сте упаднале во нечиј телефонски разговор со што всушност почнува и Филозофијата...:” Се разбудив и ѝ телефонирав на Б”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Всушност почна да го потсетува, и тоа од далеку: „Си ѝ рекол: како мислиш тоа да ѝ се придружиш на таа Росана засекогаш?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тогаш всушност почна да се случува, или поточно да се открива настанот што тој веднаш го сфати како крунска потврда за разумноста на неговата зафатеност со наездата на сенките.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Стилот што се провлекува во делата на американската современа литература на писателите како што се: Даглас Коупленд, Брет Истон Елис и Николсон Бејкер, веднаш е препознаен како Ворхолов: она што е карактеристично за него е мешавината на домашната атмосфера и наместените наивни изјави.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Не ми беше досадно бидејќи го имав заборавено.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)