можеби (мод.) - да (сврз.)

Птиците не ѝ пеат на смртта туку на својата слобода и достоинството, и на честа на своите предци им пеат кои ги научиле на оваа горда песна и на сознанието дека во животот само смртта се мери со честа.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Му пеам на трнарчето и си помислувам на мојот кафез на Edgar Quinet на Montparnasse: Не помислувам на туку на песна на моите другари, помислувам - таа можеби да ме оздраве... ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Бившиот учител, несреќен заради затворањето на школото, презема на себе да се изгради цвеќарница што ќе помогне да заживее Сарајаново и, еден ден, можеби да се отвори пак училиштето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Имаше потреба, не толку можеби да ми каже сѐ што е лошо во врска со семејството Поцо, колку дека ги знае минатите настани и луѓето што учествувале во тие настани; дека го знае почетокот на настаните и дека го знае нивниот крај; дека никој не знае подобро и повеќе од него. Тоа, впрочем, беше и точно.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Да го поздрави и сега можеби да му рече дека нешто сфатил.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се разбира дека мислам на себеси кога го изговарам тој збор.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Желбата да те видам, да поседам покрај твојот кревет, да се обидам можеби да поведам уште еден разговор со тебе. Да! Јас. Синот! Дали слушна што реков? Синот!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или можеби да се пентари по запуштеното задно скалиште во надеж дека ќе ја сретне уморната жена со лице на провинцијалка, бело како брашно?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)