во (предл.) - пет (бр.)

Во петте дела кои можат да се наслојуваат: 31’ 57.9864’’ и 34’ 46. 776’’, двете за пијанист, 26’ 11. 499’’ за гудач, 27’ 10. 554’’ за тапанар и 45’ за говорник (броевите во насловот на делото го означуваат неговото траење во минути и секунди), Кејџ користи заедничка структура при организација на времето изедначувајќи го текстот што го чита говорникот со музичката композиција (текстот поседува освен вербални, и фонетски и гестикулирачки квалитети).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Паралелно со реализација на делата по новите принципи, Кејџ ги продлабочуваше и разработуваше порано започнатите концепти, а како резултат на тоа настануваше серија дела со заедничко име.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Посебен, поинаков и посамосвоен облик на театар претставуваа различните форми на наслојување на повеќе поединечни, самостојни дела поврзани со некој заеднички елемент на структурата (најчесто со ритмот).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Доказите дека ова уверување е одраз единствено на империјалистичкото владеење на Западот можат добро да се видат во фактот што, после 1925, актот на примена на означувач беше развиен и следен најмногу во пет западни земји.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Седумдесет авиони кои полетаа од аеродромите во Лерин, Рупишта и Кожани во пет часот наутро ги нападнаа позициите на ДАГ, а половина час подоцна, рововите и бункерите почнаа да ги бијат сто и четириесет топови, уште толку тешки минофрлачи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Подредувањето на „Две тишини“ во пет вокалски раздели е атак врз „зададената“ хетерогеност на оваа „Париска тетратка“ пишувана во март и април годинава во период кога на болеста која пустоши низ телото на поетот, ѝ се одѕива единствено песната која пустоши низ душата на поетот, собирајќи данок од премолченото, потиснуваното, недоизреченото, скриеното...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Секое утро да се будам во пет до седум за да не го пропуштам автобусот број 167 (Teaneck road via New York, Grand Central Terminal).
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ние сме помеѓу, во петте години на Гискаровото господарство.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
2. Се разбуди на сува трева и го чу белото бранесто брзање на реката и уште - ситни удари на чекани во петте грча на здробените зглобови.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Преѓата крваво распнуваше врели нишки во петте болни прсти, темната дамка врз превивката стануваше поширока.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И немојте рано да доаѓате, и така уште во пет изутрина има гужва, дојдете подоцна, во 11 часот ќе ве примам“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Попладне во пет, „састанак”! – викнав подотворајќи ја вратата на поминување крај собата на брат ми. - Губи се! – свика тој.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Е сега, зошто не научил баш сѐ, па може на раат да помине одличен, а не да се бори да поправи некоја оценка “во пет до дванаесет”, како што вели татко ми, не знам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ауу, овој ептен бил лут, си реков и си влегов во мојата соба.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Во пет часот ме враќаат в ќелија и иде лекар да ми ја прегледа ногата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
За да може да си претставите што тоа значи - фуга во шест гласа, доволно е да се каже дека сиот Добро наштиман клавир, што значи четириесет и осум прелудиуми и фуги, содржи само две фуги во пет гласа и ниту една во шест!
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Кога сум се родила јас сите биле многу среќни, бидејќи во пет браќа се родило и едно чупе...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
А зад овие се потпираше на масата пијан амал, говореше сам со себе и со мака држејќи ја големата глава на жилавиот врат пијано гледаше во петте празни чаши пред себе.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Татко ми беше службеник. Доаѓаше дома во пет.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Ваква беше неговата работа: стануваше во пет часот во студеното и сѐ уште темно утро и се миеше со топла вода ако работеше грејачот или со студена ако грејачот не работеше.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Не можам. Нултиот час е во пет. Здраво!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Еда, има една бука, во Пет Браќа, вели, ама е тешка за качување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)