во (предл.) - четири (бр.)

Во случај на стечај на национална установа, се применуваат општите прописи за стечај на јавните претпријатија (чл. 26, ЗК).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Потоа следуваат и „вообичаените“ реперкусии за тужителот кој, нели „се дрзнал“ своите 148 законски права да ги бара преку суд: тој е викан на разговор „во четири очи“ од страна на своите претпоставени, со цел да му се изврши притисок да ја повлече тужбата; потоа, откако овие заплашувања на надредените не вродија со плод, тој е шиканиран како „нелојален предавник на фирмата“ и повеќе не му се давани никакви дополнителни ангажмани, коишто претходно вообичаено ги извршуваше и сл.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По ова, работодавачот – иако претходно е информиран за ваквиот потег кој би следувал –  сепак, беше видно изненаден кога судскиот курир му достави примерок од тужбата, заедно со поканата за подготвително рочиште.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Органи на национална установа се директор и управен одбор (чл. 27, ЗК). 67 3.  Одлука за давање во закуп на недвижни ствари со непосредна спогодба [„во четири очи“] донесена од Владата на РМ, бр. 19-1431/1 од 29.III.2006 година, а објавена во Сл. весник на РМ, 46/06, под реден број: 537, стр. 27.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Станот му припаѓаше наа Том О Хорган, но тој му го издал на Стенли Амос, кој пак живееше само во задниот дел, (предниот и задниот дел беа споени со полутајни врати), но сиот Томов мебел беше сè уште внатре.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во раните денови на Велвет Андерграунд, сите од Фектори таму поминуваа доста време и заедно се спуштаа во чајнатаун околу два наутро, а потоа на Флик на Втората Авенија на сладолед во четири или тука некаде.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Меѓу познатите рабини од Монастир, во авионската визија на раби Елеазар бен Цви, дефилираат стари и достоинствени ликови од една петвековна галерија на битолски рабини: Шломо бен Аврахам Хакоен, еден голем законодавец чии респонси се печатени во четири тома некаде помеѓу 1586 и 1652 година, исто така во Солун, прочуениот рабин Аврахам Фалкон роден во 1643 година, раби Шмуел Цадок роден во 1690, стручњак за религиозно судство и верска правда, потоа угледнот Бенјамин Медина роден 1730, раби Аврахам де Јехуда де Бутон кој ги напиша респонсите „Махазе Аврахам” печатени во 1795, Давид де Бутон роден на крајот од 19 век, учениот и почитуван рабин Бенвенисти бен Аврахам Гатења роден 1859 година, раби Аврахам Гер Цедек роден 1800 и Моше Шабат Камхи роден 1865 година кој инаку бил преобратеник во јудаизмот, потоа рабинот Давид Бен Шломо Папо чии прочуени беседи „Бни Меир” и „Пне Давид” се изречени во Ерусалим во 1914 и 1924 година, потоа сефардскиот мудрец инаку главен рабин од Ерусалим, д-р Ариел бен Цион роден 1913 година...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
•Конечно, имавте само еден сон поделен во четири дела!
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Еден од моите пријатели, писател, тврдеше дека некаде во пустините во Ново Мексико, научниците работат на таен проект, толку таен што ако некој еднаш влезе во фабриката повеќе не излегува.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Не сме во кожата негова и не чувствуваме темница и мувла собрана во четири ѕида; не чувствуваме ни удари, диви и разбеснети, како ни гмечење до бесвест, за да се признае сѐ.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Многу е тажно во четири ѕидови затворен да го гледаш езерскиот пејзаж, а при тоа уште и да размислуваш колку е далеку...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Најубаво е тоа што тогаш Пасажот Шоазел имаше гасно осветление, имаше 360 гасни светилки, кои се палеа во четири попладне.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Од страна на Византија браќата биле испратени во четири мисии:
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Пет (Pet) и Бол (Boll) 1968. година го концептуализираа творечкиот процес во четири фази, коишто сукцесивно се надоврзуваат една на друга: подготовка, фрустрација, увид и верификација.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Зениците на мачорот се проширија, а неговите жолтозелени очи зачудувачки зјапаа во четирите раскрвавени и откинати шии на пилињата, што беа крај мрежата на кокошарникот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
До престанок на работниот однос на вработен во јавно претпријатие со статус на давател на јавна услуга може да дојде во четири случаи и тоа: (1) со спогодба; (2) по барање на работникот; (3) по сила на закон и (4) во други случаи предвидени со овој закон и колективен договор.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Работни дозволи За петгодишниот период кој е предмет на нашето истражување и анализа од вкупно пет рогации на ЗВРС, во четири од нив се содржеа измени кои директно ги засегаа работните дозволи на странските работници,63 со што слободно може да се констатира дека оваа област претрпе најмногу измени кои подолу соодветно ќе ги разработиме.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
И кога во таква една култура (во која илјадници луѓе проживеале цели страшни паразитски животи на „културни работници“, обезбедувајќи си го до своите втори и трети колена тоа страшно влијание и семоќ на нивото на ова бачило во кое се прпелкаме) некој ќе завриска: крадци!, доларите истекуваат!, време е за пар бројки: (а пред тоа, фала богу, мантрата: Сети се кој си, кој е твојот интерфејс, кои се твоите динамички инпути и аутпути што те одржуваат!): „Маргина“ досега од „Фондот отворено општество на Македонија“ (дефетистички, но сигурно со дебели причини преименуван во „Хуманитарна фондација Сорос, Македонија“) за објавените пет броја (во четири книги) добила 2 250 американски долари.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Некој од улицата удавил во нивниот бунар мачка унесреќувајќи го ова семејство повлечено во четири ѕида.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Неколку зборови за македонскиот литературен јазик Во четирите горни статии во оваа книга јас сакав да им ги обрнам погледите на моите сонародници на нуждата од едно корено изменување на досегашниот процес на нашиот духовен развиток, како и на тоа дека моите погледи во тој случај не се нешто ново и безосновно, а се само чекор напред во досегашното развивање на нашето национално самосознание и дека затоа се сосем природни и основани.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во четири и триест минути, машините во предарата веќе беа во погон. Мама се будеше во дваест за четири.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
- Дедо му на мојот дедо го запалиле кога умрел и пепелта му ја закопале во четири дупки. Не се повампирил.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Самиот долго верувал дека ги знае сите тајни на човечката историја и со таков глас цимолел нешто за вториот живот што Онисифоровото срце пребрзо зачукало, застанало за миг исплашено, пак почнало со удари да ги брои миговите на човековиот век.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А тие двајца во неа беа останати сами за да си свршат меѓу себе некоја своја работа во четири очи, како купувач и продавач, како купувач и џамбас, а тоа, наеднаш, беше всушност толку просто, така што дури и тој сега ја сфаќаше сосема добро упорноста на мршарот под себе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Туку мораа да бидат затворени со две чкрипнувања на бравата и во четирите ѕида“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Јас сум патријархално воспитано моме, кое не прима сам маж затворено во четири ѕида.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ѓорѓе да можеше двата часа возење ќе ги претвореше во четири.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Знам колку бегавме од тоа пусто пеглање со весник „Трудбеник“, на земја, врз послано ќебе во четири ката.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Замислите сега во четири саатот сабјле да ве разбуди пукање на оружје!
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Така уште некаде во четири наутро ќе почнеше програмски потсетник на денот кога храбрите партизани го ослободија нашиот град.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Еден ден, таму некаде во добрите стари времиња кога имав девет години а светот беше полн величествености од секаков вид што може да се замислат и животот сè уште беше прекрасен и таинствен сон, братучед ми Мурад, кого го сметаа за глупав сите што го знаеја, освен јас, дојде во мојата куќа во четири часот изутрина и ме разбуди со тропање на прозорецот од мојата соба. –Арам, – рече тој.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Братучед ми Мурад седеше на убав, бел коњ.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Како и кај Leonardo, чинот на гледањето, со кого управува духот, во етимолошка смисла настанат од theorie, theorien, ги покрива сите феномени, какви и да се и колку и a priori да се разнородни, со okno.mk | Margina #3 [1994] 19 една иста еквивалентност: од моментот кога ќе станат забележливи, кадарни да се соединат со сите нешта кои ѝ подложат на перцепцијата, и, постепено, кадарни меѓусебно да се заменуваат; исто така кај Duch- amp, чинот на гледањето, теоријата, станува спекулација не за самите феномени туку за одно-сите меѓу нив, или попрво за привидите на феномени, за комбинаториката која го поврзува универзумот во две, во три, во четири и во n димензии, и која (теорија) од секое нешто прави сенка на нешто друго, што и да е тоа, од секој облик проекција на некој друг облик во кружната игра од анаморфози која овој пат се управува според законот на една повеќедимензионална геометрија, сѐ до онаа точка кога, како што Duchamp пишуваше во Белата кутија, веќе не се прави разлика меѓу два слични облици.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Но она што тука се артикулира во пресекот на трите хоризонтали, е оцртувањето во долниот домен на една перспективистичка машинерија, а во горниот домен на привидите на еден четиридимензионален организам: тело на една Невеста што се простира во четири димензии.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
За полесно да се ориентира, прилозите ги подели во четири групи: прилози за време, прилози за место, прилози за количина и прилози за начин.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој, сепак, се определи за: апансас, ненадејно, неочекувано, одненадеж; ачик, отворено, јасно; анџак, само, баш, штом, единствено, одвај, бидејќи; аџеле, брзо, набрзина, итно; ашиќаре, јасно, отворено, очигледно; бадијава, евтино, бесплатно, џабе, залудно, попусто; барабар, напоредно, заедно; башка, одделно, посебно; бамбашка, сосем одделно, посебно; бизбизе, помеѓу нас, во четири очи; бирден, наеднаш; еписи бир, сеедно; дармадан, несредено, растурено; ѓоа, ѓоја, божем, како да; јанлаш, погрешно, неточно; кастиле, намерно; нафиле, залудно, напразно; сербес, слободно, спокојно, мирно; тамина, од око, приближно; топтан, вкупно, наеднаш, на големо.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски ги издвои најкарактеристичните примери од секоја група за на крајот со Татко да одлучи за нивната судбина.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски сметаше дека со Татко треба да ја разгледаат употребата и на зборовната група извици, според неговото мислење на педагог како карактеристични заемки, понекогаш со психофилозофски контекст.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Махмуд Дарвиш беше видливо изненаден од моите зборови со кои битно сакав да го променам текот на разговорот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Гледајќи кон синиот хоризонт на езерото, одговори: - Ние, Палестинците, распрснати во нашата егзилска судбина во четирите страни на светот, не можевме да го замислиме животот без легендите...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Музиката ни беше комплетна.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Подготвувавме еден многу убав скеч кој беше подолг, во четири чина и се викаше: „Јордан партизанот“.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
На средбата со Гркот, во четири очи, Шефот мудро молчеше, обидувајќи се работите да ги гледа и од другата страна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Без разлика на тоа, со измените и дополнувањата на ЗВОСН уште во четири наврати дојде до намалување на бројот на месеци.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
- Во четири часот. Така рече лекарот. В петок.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ќе дојдам во хотелот во четири часот попладне.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Јас да поминам овде, та таму... рече Мигар рамнодушно за судбината на нејзината душа. – Добро, да ја оставиме душата ако не ти е гајле за неа, ами овде што велиш да поминеш; помин ли е овој во четири ѕидишта?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И на пет дена пред празникот тргнаа четири табури до заби вооружени отоманци во четири правци кон Мариово, палејќи и ограбувајќи секој табур секое христијанско село што им се испречуваше на патот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Како доказ, тој ми отпеа една хроматска тема за фуга што му ја предложил на стариот Бах, кој веднаш потоа од неа направил фуга во четири гласа, потоа во пет и на крајот во осум гласа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Драма со музика и пеење од македонскиот живот во четири чина – седум слики) ЛИЦА: Јордан: Селски трговец Рајна: Негова жена Стојче и Симка: Нивни деца Божана: Бедна вдовица Костадин: Нејзин син Коле: син Костадинов Стрико Кољо: Стројник Темковица Славче: Нејзин син Аранѓел: Сопственик на фурна Караман Атанас, Зафир, Ѓорше, Божин, Фидан, Стојан, Стрико Марко: Печалбари Народ.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Се сети:тие луѓе војувале четри пати во четирите годишни времиња. напролет (а наесен?) дождовните порои ги миеле стрмните ниви од семе, од род.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Комшивката и натаму се жали, инаку не е некоја алапача, јас се утепав од барање, кога едно утро, станав нешто порано, во четири, што да видам?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И од тогаш сѐ се исчисти. Веќе не се појавија.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Тие собири се мошне добро посетени - иако манифестаци­ јата е од полузатворен тип, редовно има меѓу 5 000 и 7 000 посетители.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Комерцијалните станици претежно заработуваат пари со емитување на пропагандни спотови; другите извори се: спонзорите и сопствената дејност (агенциски услуги, снимања, озвучувања на манифестации и сл.).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Работата се одвива во четири секции: програма, продажба (маркетинг), техника и менаџмент.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Затворена во четири ѕида со една слика и со свеќа која полека догорува и ме заспива со мисла дека ова беше само илузија.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Животот не смее да биде празен, осамен, мрачен простор во четири ѕида.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Опоен мирис на бели хризантеми и допир со сонот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Треба да најдеме време да го обоиме сонот и животот, не црно бел, туку со сите колоритни бои и нијанси, Да си направиме свое интимно светилиште и да не дозволиме да ни биде украден сонот и животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Се чувствуваше преморен. Не му беше јасно зошто се наоѓа на подот во фитнес-клубот во четири часот наутро.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Спискав и кожата од кокошка ми падна врз чаршафот, а мојата кожа почна да крвави во четири долги и цврсти ленти, од кои средните две беа најдлабоки и најтемни.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потсетуваше на мене по многу работи, само што мене немаше кој да ме види и да ме опише затоа што се удрив во четири часот наутро, на ѕидот оставив цела црвена шлаканица и од еден сон потонав во друг, црвен, тежок, и се разбудив слично како и тој, со некои лекари околу мене и со отворена уста.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Таа испушти едно бесно мјаукање и ми ги зари ноктите во стомакот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дејан го сретнав во дворчето. По два дена од мојот притвор сфатив дека можам да шетам низ тоа дворче заедно со другите мумии од одделот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Џез коктели, вечер на сангрија – песни ќе се читаат кога клубот ќе затвори. (Во четири по полноќ овде има работа само за палеонтолози.) Џандарите пијат бесплатно или земаат процент од дилерот.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Го викнав и Гркот само тој не шири познанства. Разговара само во четири очи.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Најчестиот одговор на поборниците и поборничките на кусо би го резимирале вака: популарната култура само го зацврстува веќе постоечкото однесување и погледи, а ретко создава нови модели.6 Несомнено еден од критичарските евергрини е влијанието на телевизиското и општо медиското насилство врз однесувањето на (пред сѐ младите) гледачи и гледачки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Според темата нас нѐ интересираат пред сѐ оние три, во коишто се класифицирани трудовите што се занимаваат со негативните ефекти што популарната култура наводно ги има врз високата култура, врз публиката и општеството во целина.5 Обвинението за штетните ефекти на популарната култура е засновано на три претпоставки: дека однесувањето за коешто е наводно одговорна популарната култура, навистина постои и е с присутно; дека содржината на популарната култура содржи модели на таквото однесување; дека затоа има негативни ефекти.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Токму тоа го сторил веќе споменатиот Ганс во книгата Popular Culture and High Culture (1974), каде што сите минати и повеќето од идните okno.mk | Margina #32-33 [1996] 102 долго подготвувани трактати и пригодни изблици ги разделил во четири категории.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Нѐ построија во четири реда и нѐ одведоа во една фабрика за обработка на рудата сљуда.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Побрзав да го фатам автобусот во четири.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Се врати во четири часот наутро.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сакав само фино да си поразговараме, во четири очи да ги расчистиме сметките после минатогодишното телефонско раскинување. Потоа да се простиме пријателски и засекогаш.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)