во (предл.) - компјутер (имн.)

Работата на James Turrel експериментира со мозочните бранови, перцепцијата и светлото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ентропистите својата свест сакаат да ја пренесат во компјутерите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа е нешто како чипот во компјутерот што е просто едно парче во кое нема ништо а сепак продуцира мисли, цифри, графикони, цртежи, со еден вид мислечки процес.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Влегувам во канцеларијата и при тоа го извршувам сето она рутинско „добро утро”: ги палам светлата, разгледувам дали има пропуштено повици, си подготвувам кафе (со малку грижа на совест поради типичниот македонски почеток на работниот ден), а потоа со часови се нурнувам во компјутерот и се препуштам на долго, бескрупулозно, бескорисно, безидејно, безпотребно, без исав сурфање на интернет, кое во последнава година само ми го доослабна и онака слабиот вид.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Овој доста скратен приказ на модерното прекодирање на букви во броеви заедно со неговите последици и прекодирањето на процесуалната, историската и просветителската свест во една формална, калкулативна и аналитичка свест, секако ни од далеку не е доволен за да можеме навистина да ги сфатиме денешните алтернативни светови, настанати во компјутерите.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Овој формално апсурден тек на сите наши креативни стремежи, очигледната апсурдност на сите наши движења, на необичен начин е отелотворена во компјутерот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Пак го прелистува пасошот, врши проверка во компјутерот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тогаш млад полицаец откако ги прелиста пасошите и нивната автентичност ја провери во компјутерот, од фиоката извади лист со отпечатени графи и почна да прашува за име, презиме, име на мајка и татко, место и при тоа веднаш предупреди: - Не така како што сега се викате, туку како што се викавте...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Погледна во компјутерот пред себе. Курсорот трепкаше на местото каде што застана.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во компјутерите нема вирус, сите часовници покажуваат точно време.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Можете да го смените вашиот означен дом: видете “help Жsethome” за детаљи. (од: Mediamoo Help Sistem) Средбите на необични места, особено внатре во компјутерот, понекогаш можат да бидат незгодни.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
“Се чувствувам удавен во компјутерот, скоро против сопствена воља”, вели тој.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Човеков бил Тито: во секоја република имал сопруга, заведена во правливите матични книги, кои мораше да ги бара во подрумот во архивата бидејќи во компјутер немале време, а ни желба да ги внесуваат. Па немал усул...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Вашата сметка е платена, г-ѓо“, ѝ вели службеничката пребарувајќи во компјутерот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Го пребарува неговото име во компјутерот, го споредува матичниот број, ми бара државјанство, ама јас сум мајчина, спремно на „готовс“, наредено секое ливче, документче, воена книшка, извод од книга на родени од пред 100 години, како и изводи на сѐ живо од прва линија на рода, крвна и некрвна.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Замислете дека наместо наместо симболите кои ги внесуваме во компјутерот да поставиме камера, и влезот во компјутерот во тој случај е ТВ слика.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Хејс: Абакусите се пасивни: тие всушност не можат да извршат програма сѐ додека не аим се даде мотор, запчаници, и сл.: со други зборови, сѐ додека не ги престориш во компјутер.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Репертоарот на однесување на компјутерот плус програмот може да се разликува од оној на самиот процесор кој се наоѓа во компјутерот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тој се потсмева со конфузијата помеѓу овие идеи прашувајќи се дали програмот за симулација на време ќе предизвика да заврне дожд внатре во компјутерот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Доцна вечерта дома во компјутерот ги внесував имињата и податоците што ги добив од Ема.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ако го ставиш во компјутер, ја губи својата мистериозност, станува блед и деформиран.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Некои велат – децата немаат време да учат, зјапајќи во компјутерот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Рамнодушноста е погодена. Stefano Pistolini L'Espresso,18.февруари 1994 okno.mk | Margina #32-33 [1996] 114 Венко Андоновски и Јован Бошковски СКОПСКИ РАСКАЗИ Margina #32-33 [1996] | okno.mk 115 Хорхе Луис Борхес БУЕНОС АИРЕС Што е Буенос Аирес?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа е Мајскиот плоштад каде што се вратија, по долги војувања на континентот, уморни и среќни луѓе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
При излезот, кога ќе ја стави во компјутерот, од извештајот што го добива, дознава дека бил еден од стотиците илјади коишто по посетата на тушевите не ја видел светлоста на денот. чувството дека си преживеал по некоја случајност, е скоро неизбежно.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во себе си се насмевнуваше при помислата дека можеби пречесто виртуелниот безграничен простор на екранот пред него лизгајќи се ќе го прекриваат зборовите од пораката на Летка што таа му ја внесе во компјутерот кога прв пат го посети во Скопје: „Dearist Edo! Letka is calling you through the machiiiineeeeeeee…!I Love you and I miss you badly and bedly!...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)