Занесени во маалото тврдеа дека ги виделе козите со нивниот козар Чанга како летале кон небото, други дека завршиле курбан!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се случувало, неретко, капиџиците да бидат отворени помеѓу семејствата од различни религии, кога биле затворени надворешните порти.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Куќите во маалата биле преку авлиите поврзани со мали капиџици, односно вратички на ѕидот помеѓу две куќи.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Повторно е девојче со модри очи и муцка на глувче, единствена во маалото што се осмелуваше да се втурне во машката вечерна зона – скалите од влезот на продавницата за електрични апарати.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Да седам на табуретка во маало со саати, да гледам како заоѓа сонцето.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Особено офицерката на капетанот Миливоје кој живееше во маалото.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сите филмови без цензура и монтажа директно ќе влегуваат во конкуренција за најдобар во маало, во месна заедница, а најдобрите што ќе испливаат на површина како награда ќе добијат пофалница со повратница во спална, и гратис абортус, ако е трети во тековната година.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Тој почна првин да го отпоздравува: потем погледа во небото и рече колку е убав денот: па го праша за домашните и неговото здравје: па за ова, па за она, па најпосле му влезе во писарската одаја и го праша вистина ли е тој толку близок со мутесарифот Абдула-бег како што зборува чаршијата, и не е лошо да знае и за него, му рече, дека церибашата Осман-ага му е брат од чичко, а дервишот пак Керим, сигурно чул за него, му е асли роден брат, од иста мајка и од ист татко, и тој сега живее во маалата на дервишите.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Како што растеа цените, празните места што ги остави сидата не се пополнуваа со нови бранови геј-доселеници од работничката класа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Некогашните геј- гета, откако од скромни, етнички или работнички маала се претворија во отмени урбани енклави, привлекуваа луѓе со сериозна пара на кои не им пречеше сѐ помалото присуство на геј- луѓето и кои можеа да си ги дозволат вртоглаво поскапуваните станарини – или кои можеа да ги потрошат значителните износи што беа потребни сега за да се купи станбен имот.447
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Без значајни геј-населенија концентрирани во маала, погонската основа на геј-движењето во конкретните општини значително ослабе.449 Економската основа на геј-медиумите исто така многу се намали: од град до град, локалните геј-весници пропаѓаа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И така, геј- населението полека- полека се разводни и се разби – како што потврдуваат и податоците од Пописот од 2010 г.448 Како резултат на тоа, целокупната општествена инфраструктура на машкото геј- живеење постепено се влошуваше.
Ова имаше разорно дејство врз геј- културата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Овозможуваа размена на гледишта за потребите на заедниците, за спроведувањето на локалните политики, за политиката на сексот, за опасноста од сидата и за она што треба да се преземе.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во маалото царуваше тишина. Не му остана друго, се успокои.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Пелагија, во деновите кога не се работеше, а тоа беа само неделните денови, ги отфрлаше машките пљачки, се пикнуваше во своите фустани и со момичката во раце и Мурџо крај нив, шеташе во маалото од улицата Ѓоновиќ сѐ онаму до шепотот на Вардар со надеж дека ќе пронајде некое одајче каде ќе можат да се преселат.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
на дуњава има многу дупки: дупки во времето дупки на патиштата (кон посветла иднина) дупки во умот и помнењето дупки во историјата дупки на кофите дупки во самите дупки во дупнатите дупки секој глас мигум исчезнува нема довикување, нема ехо нема навивање за нашите нема паради на гордоста нема врескање во маалата нема лелекања во градските населби ги нема ни паролите на пролетерите од сите земји дупнатите дупки се царство на глувотијата, мавзолеј во изградба на глувата глувотија во глувите дупки оглувуват деца пред да вкусат кисела зелка а старците веќе одамна оглувнати го трпат неизбежниот пораз што пред да пропаднат во глувите дупки им го претставуваа како живот некои старци сакаат да им пукне бојлерот додека се тушираат арно ама во глувите дупки и бојлерите експлодираат глуво и на тој начин го даваат својот придонес во размножувањето на општата глувотија во која старците загинуваат од глуви експлозии.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Соседите со години подозриво го гледаа единствениот човек со паларија во маалото којшто со црна чанта секогаш во исто време, ја напушта куќата и се враќа доцна ноќе.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Застана пред излогот на големата слаткарница во маалото.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во маалото крај реката, многу се зборуваше за младата Гонџа, кога заминала во Институтот на Девицата Марија, познат под името Сестрите од Лорета, во далечната Ирска, кога ќе го прими името на Сестрата Мари Тереза, според Светицата Тереза од Лизје.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)