во (предл.) - политика (имн.)

Дотогаш ССМ, по онаа стара социјалистичка традиција на државно спонзориран синдикат, си имаше постојно членство – коешто по автоматизам се зачленуваше, но во споменатиов период се донесе одлука да се преиспита синдикалното членство – што е сосема в ред. 154
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Претпоставка е дека се погреши во политиката на воведување на новиот начин на зачленување бидејќи, кога луѓето ќе се прашаа поединечно „дали сакаш да бидеш член на синдикат?“ многу полесно велеа не, отколку да.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А кога постариот брат влегуваше во политиката, главен советник, амортизер на неговите занеси, радикални замисли, засилени реакции, избрзувања, илузии, беше татко ми...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но би, што би... Тогаш, кога требаше да му најдеме погодно име на козлето, на татко ми му беше јасно дека брат ми длабоко забраздува во политиката.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми, впрочем како придојденик во градот, без рода и блиски, ако се исклучат козите, тие туѓи организми во семејството кои со времето толку соживејаа и станаа дел од него имајќи го на ум брат ми партиец, сметаше дека не е толку мудро да се мешаме во политиката на домородците, зашто и кога ќе имаме право за некоја работа, тешко сите да ни поверуваат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не веруваше дека козјото прашање толку многу ќе се вплетка во политиката, дека ќе се „интернационализира”.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И тој придојден, до земањето државјанство се плеткаше во политиката и емигрантската организација, но беше среќен кога се ослободи од неа, за конечно да се определи за старите заборавени источни ракописи, да ги толкува нивните тајни, да трага по нивните клучеви.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но, во политиката, а особено во администрацијата ништо не е подложено на личните желби и мерки на бирократите, особено во вакви вознемирени, диви времиња.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Со промените кои се случиле во средината на 1943 година на воен и политички план во Македонија: формирањето на ЦК на КПМ, оперативните зони и формирањето на слободни територии, а посебно успешно изведените оружени акции кои биле преземени на територијата на Првата оперативна зона, во британското Министерство за надворешни работи почнале да пристигнуваат извештаи во кои се зборувало за “појава на македонските оружени партизански групи“.81 Таа информација за британскиот политички врв претставувала изненадување бидејќи дотогаш Британците не калкулирале со Македонија како фактор кој по војната би можел да биде самостоен и би претставувал субјект во политиката на Балканот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Ако немаа амбиции да бидат во политиката и мудро се држеа на дистанца од Партијата, ако си ја гледаа работата и не заглавеа во некои од монтираните процеси или ако не беа жртви на семожните денунцијации и подметнувања, ако не им се откриеше некој од вешто скриените златници за најцрните денови, ако си го гледаа семејството, можеа мирно да ги поминат тешките времиња, дури и да се здобијат со углед во новите институции.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Конечно, од сите науки единствено науката наречена естетика во потполност е потпрена на релативизмот... • Што мислите за ангажманот на уметникот во политиката?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тоа мислење е аналогно на мислењето за ангажманот на зидарите во политиката или за ангажманот на домаќинките во okno.mk | Margina #26-28 [1995] 28 политиката или за ангажманот на мајмуните или за ангажманот на научниците или на проститутките, рибарите, кловновите итн...
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Што се однесува до Пикасо: тој беше најобичен прагматичар во политиката, понесен од трендовскиот стремеж да се биде авангарден, атеистичен и социјалистичен или комунистичен, тој кокетираше со левите сили правејќи му портрети во јаглен и црн креон на другарот Јосиф Висарионович Сталин со изразита идеализираност.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
За ангажманот на уметникот во политиката имам сосема неутрално мислење.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Оние што беа влезени на главната врата, од новинарството потоа одеа во политиката, низ дипломатијата, по факултетите - а тој остануваше во осиното гнездо на приземниот хумор, од кој се хранеше простиот свет.  Бројните соработници беа надворешни хонорарци, во прв ред хумористите собрани околу нивниот повремен весник, а потоа и различни дописници од земјата што се јавуваа со свои шеги и идеи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
2. Најдобар начин да успееш во политиката е да најдеш толпа народ што оди некаде и да застанеш на чело.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во оваа прилика не навлеговме во Ќосиќевите спорни излети во политиката и полемичкото тежиште го ставаме на неговата еминентно писателска пракса.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Додаваме дека Добрица Ќосиќ во извесна смисла е голем српски писател, можеби и татко на „националистичкиот Билдунгсроман“, чиј плебејски гениј не се исцрпува во јазичко-создавачката сила на неговата проза.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Гледав пред себе и чекорев полека оддалечувајќи се со нејасни мисли: се заплеткав во политика, бев антидржавни.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тој факт на вид е многу утешен, зашто тој како да покажува постојанство во политиката на Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
По овие три-четиринаесет години во политиката, тој, од друга страна, добро знаеше дека во меѓународните односи не може да се потпира на некои категории што имаат емотивен или емоционален карактер.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ја играме дома во политиката: Партиите се бркаат една со друга, најнесреќната, покажаната со прст, таа најмногу трча, најмногу има потреба да ја рашири болеста што ја разорува, што треба да ја погуби за да потоа ужива во разорувањето, во смртта на другите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сега не е активен во политиката.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
6. АШИК (ашикување) значи и љубов, мерак љубов.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Зборот се употребува и во политиката: Боже, сочувај нѐ од аџамии!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
За жал, како тргнала Европа во политиката, сега, во моментов не гледам светлина на крајо од тунело. Дај Боже да грешам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
На почетокот од школската 50/51 ме имаше зафатено и една друга страст: покрај учењето и покрај исполнувањето на домашните обрврски поради болеста на сестра ми Лена, со сето срце и волја бев вовлечен во политиката.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ние често и не ја разбиравме неговата вмешаност во политиката.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Длабоко навлезе во политиката.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Веројатно вие имате на ум и некои карактеристични случаи, но мене не ми се познати.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но сите вакви настани се поврзуваат со вашите ангажирања во политиката.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И покрај постојаната политичка борба во Сенатот, секојдневните подлости на политичките соперници, тој во Политиката го наоѓаше сублимирано токму разнообразното задоволство на својата култура во која трговијата, измамата, вештиот збор беа и опстанокот и уметност.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Сакав просто да нагласам дека секоја претпоставена сигурност и не-контрадикторност во толку напнати околности (а тоа важи и за сите други) всушност се потврди на оптимизмот, чистата совест и неодговорноста, па затоа и на нерешителноста и продлабочената неоперативност а сѐ под маските на оперативност и решителност. 4Прашањето можеме да го поставиме и инаку: постои ли филозофија на Жак Дерида? 4Не постои. 4Значи, нема порака? 4Не. 4Дали има норматив? 4Секако, го има, само него и го има.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А одлуката (на пример, во политиката) секогаш се донесува во момент во кој дури и најкритичното теориско расчленување веќе не е кадарно да ги промени неповратните премиси.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Појавата на (во тоа време) новите медиуми (т.е. радиото и телевизијата), рекламирањето, односите со јавноста и корпоративната контрола врз културата, Хабермас ги гледа како начин приватните корпорации да добијат дотогаш невидена моќ во јавната сфера, со тоа практично истиснувајќи ги рационалните граѓани но и политичките партии како главни актери во политиката.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
И корпорациите исто така навлегуваат во јавната сфера, што сето заедно доведува до трансформирање на поединците од граѓани и рационални полемичари на политичките/општествениоте/културните настани во пасивни набљудувачи на политичкиот и медиумскиот спектакл, од културни производители во културни потрошувачи.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Меѓутоа, таа одлука, според експертите, „не би била лесна од наша гледна точка,“ бидејќи Велика Британија имала доста активна улога во внатрешната политика на Југославија и на Грција, а и таквата определба би била против британската волја да се откажат од неа.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
„В) Да ѝ се пристапи на Советската влада со идејата за постигнување заеднички договор за немешање во политиката на Балканот“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Овие известувања на американските претставници за истапувањата на видни бугарски и југословенски политички личности, кои се залагале за унија меѓу Југославија и Бугарија и уште повеќе за обединување на Македонија, во услови на нова идеолошка поделба меѓу големите тројца, секако не биле од интерес за владите и на САД и на Велика Британија, бидејќи таквите активности не влегувале во нивните повоени планови за уредување на светот, а особено ги немало во политиката на Велика Британија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Понатаму во својот извештај известувачот се осврнува и на протестот на Димитар Влахов, заменик-претседател на АВНОЈ, објавен во весникот „Политика“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Немој, Тимјане, не мешај се повеќе во политики, му вели мајка на татка и му го забришува лицето, му ја крева потта од очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тенденциозното пишување на германскиот печат и разните претпоставки таа ги прогласувала за вистина и изразувала сомневање во политиката на Русија, обвинувајќи ја руската дипломатија за дволичност.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)