Но тој не беше дефинитивен песимист. Го сакаше животот, веруваше во него.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тој веруваше во прогрес кога се совладуваа границите, наложени од морално поделеното човештво, само хармонизирањето на разликите може да ја оправда човековата егзистенција...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но не веруваше во прогресот во цивилизацијата, ниту во некаков морален прогрес.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)