во (предл.) - чета (имн.)

Бугарите некое време ги прверувале дали се српски шпиони а потоа кога научиле дека не се, то ест дека пребегале на бугарска страна за да се борат против Србите, ги испратиле во 12. полк, кој бил составен од нашинци, во четата на овега, на Димитар Зојчев.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
— Бравос, бре Мариовци, — извикаа сите тројца и ги прибраа парите, а Крстета го одведе Бајракот кај Алимасковци да преденува, па вечер да го испратат назад во четата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Само женственото лице и обетката на десното уво можеа да предизвикаат во прво време малку сомнение, но четникот рече дека му се амајлија од баба му та ништо чудно не се предизвика со тоа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И тоа каков другар. Не послаб од него и Трајка Брниклијата, порешителен од сите нив во четата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И навистина, една вечер доведе Мисирлијата од Витолишча во четата на Толета еден „четник".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се зачуди Алекса кога во визбата го виде Јована Ѓуров, кој таа пролет се врати од Бугарија и се придружи кон Толевата чета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дедот Јована уште утрото го собраа заптиите во Витолиште, а откако дојде комисија и направи „ќеш“, над отепаниот онбашија, Ташко и војникот, го отераа во Прилеп, a оттаму во Диар Бекир, откаде не се врати да ја види главата од сина си Бојка, кој падна од потерата на истиов овој мулазим и бег од Витолиште по двегодишно кумитување.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Нападот на владините баталјони, со поддршка на авиони и артилерија - жесток и крвав, во четата направи пустош.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Потпирајќи се на една голема ластегарка и со завој на главата, под кој му стрчеа перчиња руси коси, тој застана пред војводата Питу Гули и, гледајќи го право в очи, го замоли да го прими во четата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но сега во четата никој освен Шишмана не знаеше да свири на кавал.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ќе чекорам со поднаредникот и ќе сум поднаредник во четата на смртта. Тој ќе е капетан.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тој бил комита и многу храбар и крупен човек, каков што наводно бил и Скендербег, па затоа во четата што ја водел го нарекувале Скендер и отаму останало и презимето на мојата фамилија – Скендерови.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Врело побрзав. „Дедо му бил ајдутин и ...“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ти тоа го знаеш?“ „... се борел во четите на књазот Карпош, потоа сам.“ „Добро“, се согласи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Едно попладне во четата за превоспитување донесоа педесетина момчиња.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Потстанав и веднаш ги познав гласовите на странските борци, зашто кај нас во четата имаше Руси, Чеси, Полјаци.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во меѓувреме слушнав глас: Другарке, другарке!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
И белки не е за несреќа“, си рече жалејќи што сега не му е младоста од едно време кога беше комита во четата на деда Гера.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кога докажаа, дедо Ангела забележа: - Ти велам јас дека сакаат да ги земеш во четата!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Токму во четата на Крстиќ, Раде се стори со матарката спомната на почетокот од приказнава.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во четата Раде беше назначен за заповедник на извидувачка група, која ќе требаше да се инфилтрира во позадината на непријателот и да го снабдува Штабот на 23от пешачки полк со податоци во врска со движењата на непријателските сили, нивниот состав, големината и многу други нешта битни за успешните воени дејствија.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
По мала Богородица дојде еден сапотничанец и побара да биде примен во четата. - А што те натера, го праша војводата, дали имаш некој убиено, или сакаш некого да убиеш?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)