во (предл.) - заспан (прид.)

Малата белина на кожата, откриена над најлонските чорапи запалува огин и во најзаспаните погледи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но сега татковски гледал во заспаниот еж Армодиј Д. Давидовски на чии боцки блескало сонцето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Погледна во заспаниот син во количката и пак се расплака. Кутриот Карл.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Можел да биде и трубач и знаменосец и полковник со златни ширити и ѕвезди на ракавите, можел да биде еден нов Александар Македонски или Бонапарт.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)