Па дури и нешто повеќе. За нив ги нема овие извинувања какви што можеа да се најдат за Грците.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ми вадат нови обвиненија дека некогаш некаде сум рекла: „Ако некоја Македонка се омажи за Грк, јас ќе ја стрелам на првиот ѕид“.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
За Грците сѐ словенско беше грубо и бугарско. Со името Бугари нѐ крстија Грците и нас Македонците. Но тоа прекрстување не е единствено.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)