за (предл.) - библиотека (имн.)

Беше на извесен начин притаено задоволна, смирена, што најпосле ќе може некому од своите чеда да му ја препушти грижата за библиотеката во домот, каде што веруваше дека во книгите беше задржана татковата душа со која често можеше гласно и да зборува читајќи ги страниците врз кои беше посипана пепелта од цигарите при некогашните таткови занесни читања кога беше најжив, сеприсутен.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И отец Пелазгиј, Асикрит мој и царски, одговорен за библиотеката, учен многу, кому деновите на животот досегашен му се двојно помалку на број од словата прочитани.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Го чувствував мајчиниот трагизам, оставена да не ја доврши мисијата за која ја беше испратил во животот Севишниот, нејзината немоќ, низ татковите книги да го предвидува спасот на семејството.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Крај логотетот бевме јас, отец Стефан Писмородецот (отец на писмото со кое требаше да почне цело царство да пишува, да не дојдеше тој!) и отец Пелазгиј Асикрит, одговорен за библиотеката.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)