Незадоволен во целост од пресудата, оштетениот Јакшиќ, во април 2010, поднесе жалба до Апелациониот суд Скопје поради суштествени повреди на одредбите на постапката, нецелосно утврдена фактичка состојба и погрешна примена на материјалното право – во којашто, меѓу другото, наведе дека: Недозволиво е суд да размислува со логиката на пазарни субјекти кои направиле пропусти во вршењето на нивната дејност и кои, за да заштедат и да остварат што е можно поголем профит, го изложуваат на ризик здравјето и животот на своите работници [кои, патем 200 речено, работат „на црно“].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За жал, со индигнација можеме да констатираме дека нашите судии – заглавени во калта на корупцијата, непотизмот, кронизмот, политичките притисоци и партиските агенди, немаат ниту сила, ниту знаење, а ниту разборитост да го одбегнат штетниот буквалистички правен позитивизам при толкувањето и примената на законите – кој, како што видовме, некогаш води и до носење на апсурдни пресуди кои влијаат врз цели семејства.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Колку за пример, Бугарија, која е членка на ЕУ и е четирипати поголема од нас по бројот на жители, има вкупно 500 судии.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Но, за жал, и второстепената постапка исто така завршува со несфатливо негативен исход за него!? *
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
6. Правосудните анализи на Министерството за правда покажуваат дека во РМ, со оглед на бројот на жители, ако се земе предвид европскиот просек, не треба да има повеќе од 400 судии – додека, пак, кај нас, бројот на судии во моментов е над 630.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Се обидував да си ја дофатам опашката и да ја гризам, но не можев да ја дофатам зашто, за жал, немав опашка, ми ја скратиле славната еволуција и оние, таканаречени, културни придобивки.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Задоцнив! Не најдов време. Го трошев на многу понезначајни и банални нешта, за жал.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
За жал, во тој момент мина со голема бучавост некаков мотор, ја заглуши мелодијата, ја наруши тивката вечер.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Вентрилоквистите ќе ги бива за оваа игра. Но за жал, јас не сум вентрилоквист.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Возрасните за жал играат ретко или пак безволно признаваат дека ја играат таа игра.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
За жал, овој закон не се однесува на работодавачите кај кои повеќе од 51% од средствата се во приватна сопственост. 38 беше избришана експлицитната одредба која нормираше дека платата мора да му биде на располагање на работникот на определениот ден за исплаќање, освен ако страните поинаку не се договориле (чл. 5 од ЗИДЗРО/јан.12); ● беше продолжено времетраењето за кое работодавачот исплаќа надоместок на платата на работникот за работа поради негова болест или повреди од 21 на 30 дена.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Моето тело гореше како што може да гори телото на еден седумнаесетгодишен младич, и како што, за жал, веќе никогаш понатаму во животот не копнее по друго тело.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Една од омилените мисли што сум ја запишал (за жал, не ја помнам книгата), гласи: „О, боже на сонцето, ти со својата светлина ја испитуваш целата земја како да се тоа знаци на клинесто писмо“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
За жал твоето сомнение нема да ѝ помогне на девојката!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Нивната лоша страна била дека за жал и тие создавале непотребни главоболки а и недоразбирања, особено кај оние поединци со нездрава шпекулативна умисла.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се разбира дека она, за мешето го поверував.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А за жал, по сѐ изгледа се случи така: мигот на зачнувањето на новиот здив и новиот живот да биде обележан со знакот на смртта на учесникот во неговото создавање?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Секаде каде што ќе намине смртта се случуваат сосема обични а сепак чудни настани кои за жал остануваат недоразјаснети“, беше заклучокот на татко ми изведен од чудната смрт на неговиот помал брат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но признај, информацијава многу ќе те изненадеше ако ја слушнеше од некој друг.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ништо не тврдам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Боге од Бањи потоа многу сериозно ми забележа дека народната поговорка играчка - плачка не настанала случајно.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Зошто да не можам и јас да размислувам за смртта на сличен начин?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ако ги немате тие документи, за жал, нема да можете да влезете во Албанија. Такви се нашите правила. Простете.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
100. русизам: За жал!
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
139. За жал, дури и кога Мисирков наведува конкретни цитати од други автори, никогаш не дава поблиски библиографски податоци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
85. Мисијата на Бугарија е прекрасна, само, за жал, ние тука во Петроград сме далеку од Бугарија, та русофобското семе не може да ни западне длабоко во душата и да даде арни плодови.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За жал, кон македонските националисти во последно време почнаа да се придружуваат и луѓето на Организацијата.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Литературните обиди на македонските пишувачи во XIX век, за жал, немаа такво значење за да добијат следбеници, затоа ако и сега во XX в. гледаме некои обиди да се пишува на македонски, тоа не се прави свесно и од некакви патриотски влечења и цели, ами само за забава; 159 Во тоа се состои разликата на нашата, т.е. македонската духовно-национална преродба од онаа на другите православни словенски народи, со други зборови: како што понапред ние постепено и први се просветувавме со христијанството и со писмото, а другите Словени – по нас и набрзина, така пак сега, во времето кога сите православни Словени постепено си изработија свои литературни јазици, свои богати литератури и постепено изработени правописи, ние остануваме поназад од сите, тукуречи без литературни традиции – не затоа што ги немаме, а зашто го забораваме своето изучувајќи го туѓото.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Истото е и ќе биде и со Македонија. Македонија направи обид најнапред да се ослободи од Турција, но, за жал, обидот излезе неуспешен.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
МЛАДИЧОТ: За жал, само еднаш. И само неколку часа.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Револверот што го држиш в раце е мој - и, за жал, празен. Го испразнија тие - само за да го попречат ова.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
За жал по првиот мандат власта се смени, а опозицијата веќе не сметаше дека тоа е добра идеја. Штета. Затоа што само тој ден ти ме сакаше.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
- Да, го извршил пробивот, но за жал на тој врв ги оставил и своите коски - одврати Милорад Радиќ.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
За жал проблемот е на сосема друга страна.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А сваќите? Ним пунџите со „шестици“, за жал, не им издржаа, многу жестоко се „танца“ тоа оро „Циганчица“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Но како и на сѐ друго што било, постоело и нестанало во Потковицата, и нему, и на тефтерот Акиноски, времето, луѓето и животот му одредиле судбини и облици на легенда, секој од мештаните кога раскажува за Потковицата, дури и кога не ја споменува неа, тевтерот Акиноски го има во вид и него го приложува како поткрепа, па ако го препрашаш: А, бездруго тоа навистина се случило?
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Сето ова и уште многу нешто кое до нас, за жал, допира пооредно или никако не допира, било или можело да биде запишано во тефтерот на господарите на Потковицата, Акиноските.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Немам време ни за жал, ни за плачење. Пак бегам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Претпоставувам имаш нет? - Немам Александар. За жал.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Каде живеел чиновникот што ги беше поканил, за жал, не можеме да кажеме со точност: помнењето започнува силно да нѐ изневерува, и сѐ што се однесува на Петербург, сите улици и куќи се слеале и толку се измешале во главата, што е мошне тешко да извлечеме оттаму нешто што би изгледало пристојно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
За жал се качувам секогаш во неудобна клацкалка.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
За жал, аргументите што ги потегнуваат националистите, шовинистите и фашистите, народот сѐ уште ги смета за правилни, бидејќи толку се запарложил во својата мрзливост што едноставно му е премногу да мисли, расчленува, да ги динамизира психата, општеството, самиот живот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
За жал, се чини дека Шарон тоа и го сторил. Помошта се чини не изостанала!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На ова Шарон иронично и цинично му одговорил: Понекогаш на Бога треба да му се помогне.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Времето минуваше. Залезот на сонцето го облече пејзажот во ново руво. Синевината и таа како да заоѓаше.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Дарвиш замислено продолжи: - Но, за жал, изненадувањата секогаш се подготвуваат вон метафизичките сфери, во жестоката реалност на светот со вечно неразрешени противречности.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
За жал, македонските судии, образовани во духот на правниот позитивизам, досега не се одважиле на вакво правно толкување на овие антидискриминаторски одредби!?
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Сѐ додека не е така, и понатаму ќе се намалуваат и кршат правата, а студиите од овој тип, за жал, ќе имаат неисцрпен материјал.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Постои извонредна кратка СФ приказна, за жал не се сеќавам на името на авторот, во која е пронајдена камера која може да биде поставена на снегулка.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Затоа и заминувањата од гранките на животот не требало да се сфатат како разделби туку само како можност за поинаков вид присутност што таа за жал сѐ уште не била во состојба да ја дефинира.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но ќе ве упатам на искуството на билките во оваа смисла и ќе напоменам дека и тие веројатно на сличен начин постапуваат не само при ‘ртењето и при расцутувањето или во добата на плодовите, туку , за жал, и во појавата на неминовноста што ја означуваат нивните жолти украси на смртта.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дури кај одмаралиштето таа повторно се свртува кон мене за да ми објаснела дека за жал добитоткот, за разлика од луѓето, побавно ги сфаќал нагледните примери.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дури ни со благодетите што им се дадени на билките ние не сме располагале!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- А потоа како извинување следеше објаснувањето дека живееме во тешко бурно доба, дека нервите ни се изарчени, а време за починка за жал немаме.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Паметам дека ѝ реков оти многу ги жалам децата кои сонуваат лоши соништа.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во кафеаната спомна дека се варени и дека „откако ќе им додаде малку кромид и лимон ќе послужат како добра поткрепа за розето или мастиката. За жал пиво не држеле“.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Катерина кон пладне ме извести дека не треба да ја чекам. Ќе се вратела дури вечерта.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Си измислувал човекот заобиколен пат но за жал сепак не пристигнал кај неа (Кај неговата Катерина). Ни не слутел дека го фатил правецот кој води директно в зандана.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Со посебно внимание Поетот се однесува кон разретчената коса и кон брадичето, кое, за жал, од неодамна и не е компактно црно, туку на повеќе места оснежено, а помеѓу врвот на брадата и долната усна постои и едно бело перче што потсетува на дамка од млеко, или траг од шампита.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
„Не знам дали сака и колку е спремен да се бави и понатаму со проблеми од животов“, ѝ реков и побрзав да го засолнам погледот, да станам дел од божемната натажена отсутност и на другите присутни; дури и рамениците ги поткренав, како да се чудам зошто немам јасен одговор и на најобичните прашања што за жал сѐ повеќе се множат, се множат.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И дека, за жал, животот секогаш е среден така што условите за згрешување речиси и не сме во состојба да ги избегнеме.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
За жал со задоцнување болничките службеници сфатиле дека командантот го обеспокојувале ариите на лирскиот тенор.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
На Привидот што предмалку се јави од преку мостот за жал му недостасуваат такви записи во сетилата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Постојат за жал околности што не е можно однапред да се предвидат.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Зуи внатре
шармантниот шум на душата
ја влече назад
но таа
по сѐ изгледа
ќе стане од леглото и
- по кој знае кој пат -
ќе се врати во стварноста
без лажна
надеж.
За жал, добата на
лесно
самозаблудување
за неа
е далечно
Минато.
Депресија: квечерина
Раз-сони се.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Тој е можеби исто толку познат, колку што е познат и прочуениот бербер од операта „Севилскиот бербер“, но за жал, овој Фигаро нема никакава врска со берберскиот занает.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Се разбира, и нашите двајца генерали поверувале дека би можеле да се најдат помеѓу тие среќници, но за жал немале никакви документи со кои би го докажале својот чин во руската војска, а Борис Степанович сосема разбирливо, одбил да им издаде уверение дека се генерали. Вистинита но и тажна приказна!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А тоа доаѓа оттаму бидејќи постојат и такви страдања што ги носиме длабоко во себе, скриени од светлината на денот и од очите на љубопитноста.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ама за жал не се може без стравот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
За жал, настаните во кои ќе распламтат огновите на личната болка, најбавно ги покрива пепелта на заборавот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А Русија не е земја за една недела или за еден месец да ја поминеш!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Потоа повторно молк со години, и наеднаш нова вест: слушнале од некого оти божем ја видел од далеку во некој голем град, но дали била токму неговата исчезната жена или некоја слична на неа мустра, сведокот за жал не можел да потврди.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Песната е и за веселба и радост и за жал и болка!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: (Ги брише солзите и воздивнува тешко.) Оф, јас сиромав!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
За жал, по некое време, се пишмани што воопшто почнал да џогира поради еден непријатен настан.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Тогаш Французинката направи нешто дотогаш невидено.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
За жал , загадувачот најчесто и си останува непознат - анонимен!“ ја убедуваше Иван.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
КЛАУС: Вие секако сте биле во Германија? СТЕВО: За жал не, господине Клаус.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
На овие сили треба да се додадат девет баталјони на националната гарда, поголем број единици на жандармеријата и територијалната одбрана, а да не зборувам за военото воздухопловство, тенковите и борните коли што на сите нам добро ни е познато... за жал, ги немаме.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кога на неколку чекори на излегување од кафеаната А А. ми рече дека би сакал повторно вечерта да се види со мене, зашто сум навистина многу начитан, но за жал без потребната идеолшка наобразба, јас се согласив повторно да се сретнеме.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А со губењето на времето губиме неброени нешта што, за жал, за секогаш се изгубени.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Но, за жал и за срам, птиците денес се сѐ поретки.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
За жал, не можеше да пие алкохол заради терапијата што ја примаше.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Жена со две прекрасни деца, за жал разведена и имаше дечко тежок женкар.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
За жал дождот потраја малку повеќе, околу пет-шест дена, доволно за да почнам да се депресирам.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
За жал во целата таа ситуација постојано се провлекуваше најголемиот порок на моето постоење, а тоа е немањето пари.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
За жал имам лоша навика па никогаш не се распрашувам за дечковците или другарките пред да се втурам во врска со нив.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)