за (предл.) - калуѓер (имн.)

„За калуѓерите господ се грижи. Ние да му помогнеме на детево.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сиот папок му беше изеден од красти.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога ја одвоив сенката своја, душаа своја и му ја ветив на Господа и ја пратив во селото Бродец, на планината Кара Дак, таму стана светлина, а тука стана темно, како што и прилега на гробно место на последен калуѓер и на друг смртен, кој ја пие водата и го јаде лебот донесен за калуѓерот од ноќвите на манастирот, од сенката на жена во црно облечена. Без лице.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)