Вистинска тенекија, а не џип за офицери.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Така на Имотот останаа да живеат, пак под закрила на Началството и под закрила на луѓето што работеа на Имотот, двете најмалечките, Неделко и Тоде, зашто постарото од нив, Петар Младенов Акиноски, беше испратено во Бугарија, во Софија, за да се изучи во тамошното воено училиште за офицер.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Само за говори ве бидува, за пароли, за мамење. Таму да ве видам, на линијата...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)