Во рафтовите имаше наредено селски шамии за жени, шамичиња за на појас, неколку низи монистра, пулејќи за шамии и друга стока за селаните и селанките.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Бидејќи Штраус бил фармер од американскиот Запад тој искреирал пантолони од грубо платно наменето за селаните што работат тешка земјоделска работа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Инаку, свака част за селаните што моментално живееја у овие села.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Апологет на една крајно вулгарна но и најомасовена перцепција на реалноста така типична за необразованите и медиокритетски маси, пред сѐ за селаните, работниците и ситната буржоазија според која материјата и нејзините модалитети како и интеракции се единствената евидентност на постоењето и единствен фактор на личната и колективната засегнатост.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ова се случило и со семејната мануфактура на снаодливиот Евреин Леви Штраус, митскиот творец на „легендата што живее“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Му беше жал за селаните, за селото, а во градите му гореше силен оган од омраза спрема Германците.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Вестерн филмовите на Џон Форд, Хауард Хокс, Раул Волш, во четириесетите и педесетите години на веков конечно ги воспоставија фармерките како иконички знак на Дивиот запад и со самото тоа влијаеле врз модата на тогаш оформувачкото потрошувачко друштво.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)