Ја очекува слободата од интервенцијата на Европа, сфаќаа, значи, дека револуционерна Македонија нема сили да се расправи сама со Турската империја, и сепак веруваа дека европската интервенција ќе се предизвика полесно и побрзо преку терор против истите Европејци, преку една борба која по својата природа буди кај Европеецот одвратност и која, третирана како ’анархистичка’ беше погодна за најпакосна за македонските борци експлоатација од страна на непријателите“212.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Емил Литре, во едно од фигуративните значења на поимот јаничар, сведочи за постојаните приспособувања кај Европејците во духот на соодветните состојби, и по подемот и падот на јаничарите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)