кај (предл.) - мајка (имн.)

На малата Нешка повеќе ѝ се седеше кај Тода отколку дома кај мајка ѝ. Крвта ја влечеше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој може би сега завиен во студените крила на ноќта, се сеќаваше за домашниот топол кат, кај што пикнат под јорган не го слуша пијаниот глас на татка си, кога ќе дојде доцна од град ни плачните прекори од кај мајка си.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
БОРИС: Безочноста дрска со глава ќе ја платиш, кај мајка ти дома жив не ќе се вратиш.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Зошто да ме погребат? - човечето најнапред го прашуваше Чауле а потоа дотрча и кај Мајката. - Имаш видено некого жив да погребаат?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Сите што настојуваа да заминат на таа страна за која ти си навивал ги погребаа - го поучуваше Чауле поткусеното човече. – Или народски речено отидоа јабана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Одеднаш се присети на нишалката што ја доби брат ѝ и за родениот ден и појде кај мајка си.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Тие ти ја зедоа куќата, велам, а жената ја нападија кај мајка ѝ.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ах, да знам кој ме заѕида: ќе го вратам пак кај мајка му, меѓу нозе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)