Ја грабнав ќесата и се затрчав кон влезот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Србин се приаи и давајќи му знак на Шишмана со ставање на прстот на носот, тргна сам кон влезот на шаторот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Се движеа по камената патека кон влезот на куќата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Предната врата од левата страна на комбето беше отворена и крај неа стоеја двајца униформирани полицајци кои повремено погледнуваа на другата страна од улицата, кон влезот на нашата зграда.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ема трепереше. Беше бледа, студена и нема.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Барајќи го со поглед Марка, со изненадување виде дека грдомасниот слаб митролезец на нивната чета, Босанецот Мујо, со својот „шарец“, насочен кон влезот на земјанката, лежеше со кундакот стегнат во десното рамено, окото на нишанот и прстот на чкрапецот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Паузата беше при крај и четворицата тргнаа кон влезот на зградата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Ги ѕирна говедата и овците, кои вознемирени, исправени на нозе, со глави свртени кон влезот, го наслушнуваа волчешкото завивање.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Не се устремуват кон влезот, полека запираат среде двор, или не запираат, туку само побавно чекорат, ја опфаќаат црквата со очите, устите не ги вражат, само дланките што ја држат за рачињата како да се претвораат во усти и тие ѝ пренесуваат некакви сигнали, нешто како зборови што прв ги слуша и не ги разбира.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Марија потрча кон влезот на зградата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Една од болничарките ја натера да се врати во редот, полека удирајќи ја по грбот, додека ѝ зборуваше со многу сладок глас: - „Наваму, убавице. Телефонот е ваму.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)