кон (предл.) - народ (имн.)

И тргна кон народот со камшикот в раце, а јузбашијата по него со петина аскери.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Секој сакаше да биде поназад, но некој мораше да биде и напред.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Најпосле победи патриотизмот и тој со голема тага на душата испушти една воздишка и рече: „Добро.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но од друга страна, пак, неговиот патриотизам и љубов кон народот му говореа дека поарно ќе ја сврши баш таа работа што ја започна тој, со помошта на други како него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Попот ја слушна Арслановата наредба, но место да излезе напред, се заврте назад кон народот, бидејќи и така стоеше во првите редици, та ги поткрена рацете и очите кон небото и почна да брбори некои молитви, a потоа им се обрна на селаните: — Селани, браќа, не оставајте ме сам да ме к'ваат орлите!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Или сете, или никого! — се слушна гласот од Стојана Мисирлијата, којшто толку години оди фарија да ги брка комитите и со тоа не мала услуга му направи на Арслана, а преку него и на самиот падишах.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Со тоа мислам дека исполнувам, спроти моите сили, еден дел од мојот долг кон народот мој и кон татковината моја.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Долгот кон народот и татковината ми диктираат да се искажам во таква смисла.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Долгот кон народот е тесно врзан со долгот кон татковината, зашто поимот народ е тесно врзан со поимот татковина.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Долгот кон народот и татковината зависи од историските прилики што ги преживува еден народ и една земја.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Обата се популистички (бидејќи самата суштина на кичот е популистичка), а бидејќи со својата заводничка стратегија се насочени кон народот, двата се, пред сѐ, врзани со - фолклорот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
МАНОИЛ (Сам) Спомни го долгот кон народот и кон мене, ми рече и се изгуби.
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
СЛОБОДАТА: Сети се за твојот долг кон народот и кон мене! (Се изгубува. Влегува чорбаџи Димо.)
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Ми се чинеше дека лутината ми е иста како онаа божјата кон народот Израелски, та помислив: ’По цел ден ги ширев рацете кон вас, непослушен и инаетлив народе!‘, и во својата горчина, тогаш за миг ве напуштив.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Така проповедал Гоце - пишува неговиот биограф П. Јаворов - зашто само љубовта кон народот го раководеше на секоја стапка во неговиот бурен живот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Иако Динкинс, можеби, тогаш не сфатил, Русо не го фалел.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“‌ ‌Или размислете за следнава приказна од закопот на Вито Русо, геј-милитантот, виден припадник на ЕКТ АП Њујорк и автор на Целулоиден плакар (студија за прикажувањето на геј-мажите во холивудските филмови).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Првиот беседник на закопот, во декември 1990 година, бил Дејвид Динкинс, тогашниот градоначалник на Њујорк; цитирал, без видлива иронија, нешто што Вито Русо му го имал кажано неколку денови порано, кога Динкинс го посетил на смртната постела: „Во 1776 година, Едмунд Берк од британскиот Парламент вака говорел за ропството: ‘Долгот на политичарот кон народот не е само да биде вреден туку и да расудува, а ако си го жртвува расудувањето заради народното мислење, тој го изневерува народот“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако ви треба некаква друга потврда на ова, доста ви се приказните за дрег-кралицата која го кренала Стоунволскиот бунт удирајќи го со чантичката полицаецон, небаре сакала да каже – како Феј Данавеј во улогата на Џоан Крафорд која играла разгневена мајка маченица – „Па зошто не можеш да ме удостоиш со почитта што ја заслужувам?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Беше можно тоа да се компензира со работа, волја, и пред с со позитивен однос, љубов кон народот кој те прифаќа, ти ги отвора вратите на својата земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ги подигна рацете и со силен, растреперен глас, проштално се сврте кон народот: - Не плашете се, драги браќа и сестри.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
3. Против распродажбата на увереноста и политичкото предавство За предавање кон народот и државата F.W. Förster
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
треба да се вардат трудните жени во времето на големите пожари и да нема мајтапи на сметка на додолките - кога тогаш ќе се истурат дождови ама луѓето во македонија останаа без чадори - странците многу сакаат луѓе без чадори а историски е потврдена и нивната љубов кон народите кои исчезнуваат.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Кога се развидели, луѓето тргнаа кон црквата, но попот ги пречека чудно: не ги правеше оние вообичаени движења пред да започне со богослужбата: ставање петраил, земање кадилницата, стоење извесно време свртен со грб кон народот, а потоа со лицето, ставање молитвеникот на сталката, отворање на книгата, прекрстување и започнување со читање - туку застана пред олтарот загледан строго кон луѓето како судија во судница и почна луто:
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)