крај (предл.) - мајка (имн.)

Долго време, кога бевме сите заедно, Семејството со – Татко жив, крај Мајка – ни беше, на Балканот, и наша држава, и наша нација, и наша вера, и наша идеологија, и сѐ заедно.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Останав сам крај Мајка, додека брат ми и сестра ми се растрчаа по другите сектори да бараат дерман за Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Чана е прибрана во истинатото брложе крај мајка си со стисната уста и со многу болка во срцето.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Стоев со часови крај Мајка. Таа, во одредени интервали, заспиваше и се будеше.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ете, и сега, при последната мајчина рожба, крај мајка ми, во борбата помеѓу животот и смртта, беше нашата баба Русинка.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Потоа испи неколку голтки од чајот, крај Мајка, седната на фотелјата спроти прозорецот на чардакот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)